Vanmorgen werden we wakker nadat de regen de hele nacht flink door heeft gewerkt. Om half drie waren onze buren nogal luidruchtig bezig met hun auto en de tent alsof het overdag was. Nadat we het een kwartier hadden aangehoord, ben ik er toch maar even uitgegaan om te vragen of het wat zachter kon. De commotie was ontstaan door een ondergelopen tent, maar daarna was het ook meteen weer helemaal stil. Onze tent heeft het prima gedaan. Binnen is alles droog gebleven en ook al staan onder de tent inmiddels best flinke plassen, lukt het ons om alles goed droog in de auto op te bergen. Alleen de tent droog opvouwen is kansloos, maar aangezien we op weg gaan naar het hostel van Mirjam en Sverrir op Langanes, maken we ons daarover eigenlijk geen zorgen. Zo ’s zomers als het aanvoelde twee dagen geleden, zo herfstachtig is het nu.

Veel van de prachtige kust blijft voor ons verborgen. Er hangt weer een dichte en lage mist. De gravelwegen zijn niet altijd even goed, dus we hobbelen en bobbelen naar Langanes. De kinderen verheugen zich al enorm op het weerzien met Hugbjört en Alwin. Daar blijven we de komende 4 nachten, dus dat wordt een en al gezelligheid.

We komen nog wel langs een warm zwembadje midden in het verlaten landschap, maar dit keer hebben we daar geen zin in. Gewoon lekker snel naar de hostel van Mirjam en Sverrir. Het weerzien is dan ook erg goed. Julius en Alwin gaan direct samen voetballen. Isis moet nog iets langer wachten op Hugbjört, want die is samen met haar vader gaan paardrijden. Ik verheug me op een warme douche en een comfortabel matras!