Vanmorgen heb ik, na ons ontbijt, als eerste mijn blog van de afgelopen bijgewerkt. Het is best lekker om een paar dagen wifi-loos te zijn! Geen drang om je mail te bekijken of whats-appjes, facebook of bloggen. Gewoon geen internet!
Maar we hebben tenslotte beloofd een blog bij te houden, dus ik moet wat achterstallig onderhoud plegen. De dag is gestart met regen en dan vind ik het een prima tijdsbesteding. Het huisje zelf heeft geen wifi, dus ik moet naar het beheerderskantoortje een stukje verderop. In het huisje wordt er lekker gelezen, ‘geloomd’ en gitaar gespeeld.
Na wat handwasjes (noodzakelijk kwaad…) willen we heel graag naar Seyðisfjörður, waar de veerboot van Smyril Line aankomt vanuit Denemarken. Gisteren zagen we in Egilsstaðir een heleboel mensen die net van de veerboot aan kwamen rijden, maar vandaag is het er weer redelijk uitgestorven. De rit over de pas is mooi: overal watervallen en daarnaast spectaculaire uitzichten naar Egilsstaðir en Seyðisfjörður, waar zowaar de zon schijnt. Het is hier vaak mistig, maar wij boffen dit keer weer eens. We rijden de fjord bijna helemaal uit en komen bij prachtige basaltgangen waar de zee flink tegenaan beukt. Een prima plek voor een picknick, maar net als we onze boterhammen willen pakken begint het toch te regenen.
Terug in Egilsstaðir doen we weer een paar boodschapjes, want Robbert’s trui is kapot. Geen probleem op IJsland, daar vind je de prachtigste wol, maar daarna wordt er vooral nog even gevoetbald. De worstjes van de gril smaken ons daarna best! Dan is het wifi tijd, dus iedereen, behalve Robbert, pakt zijn spulletjes en in ganzenmars vertrekken we naar het beheerderskantoor. Julius wil zijn social media checken en Felix wil graag iets op internet opzoeken voor het loomen. Hij maakt de prachtigste figuren: pinguïns, hartjes, ijsjes en natuurlijk armbandjes en kettingen. De elastiekjes voorraad is al zo goed als op…
Bij terugkomst in het huisje heeft Robbert voor Felix een toverstaf gemaakt van een stuk drijfhout. Wie Felix kent, weet dat hij helemaal weg is van Harry Potter en soms de hele dag loopt te toveren. Samen met Isis maakt hij een soort toverrondedans. Hij is helemaal happy.
Wat een land! We vallen van de ene verbazing in de andere. Er komt geen eind aan de a’s en o’s . We moeten heel vaak aan onze Laplandtochten denken: vaak zogenaamd slecht weer met kou, regen en wind en toch onvergetelijk mooi.
De foto van de 4 kinderen op schotsen van het ijsbergenmeer is nu mijn bureaublad. Een beetje grofkorrelig maar zo zie ik jullie elke dag en geniet ervan. En voor Felix: Ik ben toch zo blij dat al weer een paar bergschoenen van mij over de rotsen van IJsland mogen klauteren. Kleine Oma!
Dag lieve moeders, ik ga snel bloggen zodat je verder kan lezen. Vandaag was het weer sprookjesachtig mooi.
Dikke kus, Barbara