De kinderen zijn intussen helemaal gewend aan het IJslandse ritme en zijn dan ook gisteravond tegelijkertijd met ons naar bed gegaan. Maar inmiddels slapen ze dus ook lekker uit, net zo als Hugbjört en Alwin. Dat betekent, dat ik een heel rustig ontbijtje heb en Robbert nog lekker ligt te lezen. We hebben ook echt helemaal geen haast, want de regen komt met bakken naar beneden en er is buiten niet veel aan. Terwijl de kinderen rustig aan allemaal wakker worden en er hier en daar nog wat te eten klaargemaakt wordt, nemen de kinderen de gemeenschappelijke ruimte helemaal in beslag. Er wordt weer druk getekend op het whiteboard, geloomd en als klap op de vuurpijl maken ze een bioscoop van deze ruimte en kijken ze met z’n allen naar E.T., helemaal in het donker.
De weersvoorspelling voor de komende dagen is niet best en normaal gesproken zouden we weer drie dagen gaan kamperen, maar we hebben geen zin om weer helemaal drijfnat te geregend te worden. Het probleem is echter dat in de regio tussen Mývatn en Siglufjörður zo goed als geen vrij bed meer te vinden is, laat staan voor drie nachten voor zes personen. Van onze speurtocht op het internet worden we nog niet veel wijzer. Na redelijk wat kunst en vliegwerk en gebruikmaken van contacten vinden we toch nog een overnachtingsplekken voor de komende vier nachten. De eerste is hier bij Mirjam op Langanes (met luid gejuich ontvangen door de kinderen) en daarna in de omgeving van Akureyri. We wilden heel graag nog een tijdje in de buurt van Mývatn overnachten, maar dat gaat echt niet lukken. Op de bonnefooi door IJsland trekken in het hoogseizoen ontraden wij onze klanten niet voor niets. Als je iedere dag zo lang op zoek bent naar een overnachtingsplek, blijft er geen of in ieder geval te weinig tijd over voor de dingen waarvoor je naar IJsland gekomen bent.
’s Middags gaan we met alle kinderen zwemmen in het zwembad in þorshöfn. Ze zijn er uren mee zoet, terwijl ik tijd heb om de laatste drie dagen van het blog bij te werken en heerlijk te lezen. Na het zwemmen nemen we allemaal een heerlijk IJslands ijsje (drop met roomijs en chocolade bijvoorbeeld!!) en rijden we om half acht terug naar huis. Op de terugweg stoppen we nog bij de walviskop op het strand. Helaas is hij nog steeds net zo zwaar (haha), dus blijft hij daar liggen.
’s Avonds heeft Mirjam ons uitgenodigd voor het eten. Samen met de twee dames (Camilla uit Canada en Steffi uit Duitsland), die Mirjam helpen in het hostel, genieten we van de overheerlijke lamscurry die Mirjam voor ons twaalven gekookt heeft. Het wordt lekker laat en de kinderen liggen er dit keer zelfs niet in voor middernacht. We vinden het helemaal niet erg om er nog een nachtje aan vast te plakken…
